Wednesday 31 July 2013

God save the Queen

Koningin Elizabeth II - Diamond Jubilee
Toe ek meer as 8 jaar terug hier in Engeland aangeland het, het ek nooit gedink ek sou eendag my trou sweer aan die Koningin, haar nageslagte en die Verenigde Koninkryk as 'n volwaardige Britse Burger nie, maar dit is presies wat ek en Juan vandag gedoen het.
 
'n Paar jaar gelede het ek op 'n lughawe in 'n ry gestaan en 'n Amerikaanse man was kliphard besig om die Konining af te kraak. Ek onthou nogsteeds hoe ongelooflik vies daai man my skielik gemaak het. Hier, in Engeland, is daar baie debat oor die Monargie en of dit moet bly of gaan, maar tot op daardie oomblik het ek nie werklik besef dat ek 'n opinie daaroor gehad het nie. Al waaraan ek op daardie oomblik kon dink was aan 'n statige dame wat haar hele lewe, al haar privaatheid en selfs haar kinders, aan haar land en onderdane afgestaan het. Sy was die eerste Britse Monarg wat op 'n 'live' televisie-uitsending ingesweer is, en vanaf daardie oomblik, was sy nog nooit weer uit die publike oog nie. Dit was nie iets wat sy gekies het nie, en dit was nie iets wat sy kon verander het nie. Sy het die swaar las opgetel en gedra en dra dit al al die jare - 61 jaar om presies te wees. Buiten Konining Victoria, wat 63 jaar regeer het, is Konining Elizabeth II die langste regeerende monarg in die geskiedenis van die Verenigde Koninkryk. Om die waarheid te sê, het ek nog altyd meer van haar gehou as van enige demokratiese verkose mansmens. En as jy nie van haar kan hou vir enige van hierdie redes nie, moet jy ten minste respek hê vir die feit dat op 87 sy steeds vir ure kan rondstaan en glimlag gedurende uiters vervelige staatsaangeleenthede, sonder om ooit moeg te word - ek sal dit nie vir 10 minute aaneen kan doen nie. En sy hou van honde - altyd 'n plus in my boek.
Prinses Elizabeth en haar hond, Dookie - 1936
 
Dus het ons vanoggend daar gestaan, in Kingston County Hall, en met trots die beloftes afgelê wat die finale stap is in ons lang pad na Britse Burgerskap. Jy dink nie dit sal veel van 'n verskil maak nie, maar tog stap jy uit daardie gebou en skielik is die strate waarop jy stap, jou strate, en jy luister na die ministers op die televisie, en skielik is hulle nou jou blerrie ministers. Suid-Afrikaans sal ons ook altyd bly, dit is immers ons geboorte land en waar ons familie en baie vriende steeds woon, maar hier in Engeland het ek en Juan alby liefde gevind en onsself gevind.
 
Aan die einde van die seremonie moes ons die volkslied, God save the Queen, sing. Die uiters waardige dame wat die verrigtinge aangevoer het, het kliphard weggeval op 'n baie hoë noot en voor ek myself kon kry sing ek toe net so hoog en hard saam in my beste sopraan. Ek dink nie enige iemand anders kon hulself hoor sing soos ons twee aangegaan het nie. Na die tyd het sy my oog gevang, haar kop geknik en geglimlag - welgedaan, ons het hulle gewys hoe dit gedoen word.  
 
Affirmation of allegiance
 
I do solemnly, sincerely and truly declare and affirm
that on becoming a British citizen, I will be faithful
and bear true allegiance to Her Majesty Queen Elizabeth the Second,
her Heirs and Successors, according to law.
 
I will give my loyalty to the United Kingdom
and respect its rights and freedoms.
I will uphold its democratic values.
I will observe its laws faithfully
and fulfil my duties and obligations as a British citizen.
 
God Save The Queen
 
God save our gracious Queen
Long Live our noble Queen
God save the Queen!
Send her victorious,
Happy and glorious,
Long to reign over us.
God save the Queen!

4 comments:

  1. Baie oulik en interessant gewees om te lees W

    ReplyDelete
  2. Ai hoe stort ek nou 'n traan so in die stilligheid. Mag jul werklik baie baie gelukkig wees in jul nuwe land en mag die huisie met die stukkie grond gou vir jul bewaarheid word.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Baie dankie - ek is seker ons sal en dat daai stukkie grond met die regte "price tag" iewers daar buite is vir ons.

      Delete