Vlugtig

Met my oond wat nou nie lekker wil werk nie, word hier niks gebak in ons huis nie. Meeste van my kos kom uit die pan en ek het dus nie juis resepte om te deel nie. Ek is een van daai kokke wat nie op 'n resep werk nie - ek gooi 'n klomp vreemde goed bymekaar, kan nooit dieselfde ding twee keer op dieselfde manier maak nie en wonder bo wonder kom alles darm eetbaar uit.

Verder is dinge hier baie koud. Ek dink enige een wat die afgelope tyd met my gepraat het, sou tien teen een 'n hele tirade moes aanhoor oor hoe koud dit is. Ek het gewoonlik nie veel van 'n probleem met die koue nie, maar ek dink ons nuwe blyplek is kouer as die vorige een. Die koue maak my lui en verder moet die heating ook die heeltyd aan wees, wat 'n klomp onnodige geld kos. Natuurlik is tuinmaak uit die prentjie, meeste goed in die tuin is by tye heeltemal gevries. Ek het wel eergister gras gesny en het laas week 'n paar ivy takke gesnoei het, in die hoop dat dit meer son sou deurlaat.

My dae is dus tans verdeel tussen huis skoonmaak, wasgoed was, lees en stap. Ek vat altyd my kamera saam op my stappies en kan sommer 'n halfuur onder een boom vassteek om fotos van voëls en eekhorings te neem. Soms kom staan vreemdelinge by my om te vra wat ek maak, heel verbaas om dan al die diertjies en dinge uitgewys te word.

Die eekhorings is veral oulik as die son uitkom. As jy mooi kyk, vind jy hulle soms en dut in die sonnetje op 'n tak - hulle ogies glad op skrefies getrek. Ander kere jaag hulle mekaar in die takke of oor die gras rond. Heelparty sit my ook en dophou soos ek hulle dophou, ewe nuuskierig. Ek kan my verkyk!

As dit by voëls kom is dit moeilik om te kies watter een vir my die oulikste is. Die Robins is nuuskurig en kordaat. Hulle volg mens sommer rond en sit luidkeels en sing. Die Blue Tits en Great Tits is natuurlik cute, klein en helderkleurig. Hulle is so rats en bedrywig dat dit baie moeilik is om van hulle fotos te neem. Dan is daar weer die Houtkappers en Treecrawlers wat so interessant is, maar wat baie moeilik is om te vind. 

Tussendeur sien mens ander interessante dinge, soos Blackbirds wat heel kwaai, met 'n groot geraas, ander voëls uit hul gebied probeer hou, of 'n kraai wat baie ernstiglik probeer om 'n neut te kraak, of vinke wat moes verhuis het gedurende die winter, wat steeds hier bly. So elke nou en dan vind ek ook 'n kat wat skelm probeer om 'n voëltjie te bekruip. As ek hulle oog vang sal hulle ewe nonchalant terugsit en maak asof hulle maar toevallig daar was, nooit die voëls eers raakgesien het nie en eintlik ander planne gehad het en verdwyn dan ewe saggies.

As ek so staan en konsentreer om die fotos te neem, raak my nek soms so styf en my vingers vries omtrent van die koue, maar dit is altyd so lekker om daai een mooi foto te kry of daai een interessante voël te gewaar. As ek myself weer kry, het ek maar weer drie lae klere aan, 'n serp om die nek, oormoffies op my kop en 'n kamera om my nek, lus om, ten spyte van die koue, weer 'n bietjie gaan verken.