Winter Wegbreuk

Met my terugkoms van SA moes ek uitvind ons getroue Suzuki Alto het na sewe jaar saam met ons uiteindelik die gees gegee. En nie sommer net effens nie, na nie 'n tiekie se probleme deur al die jare, het hy totaal en al opgepak. So kom haal Mnr. Kaalvoet my op die lughawe in 'n van wat hy gehuur het. Die van laat my toe terugdink aan 'n vakansie wat ek en Mnr. Kaalvoet geneem het amper 10 jaar gelede, waar ons 'n van gehuur het en 'n duisend myl deur Wallis gery het en agterin geslaap het. Die vakansie was natuurlik in die Somer, maar ek kon nie sien hoekom ons nie vir 'n aand of twee in die Winter ook so in die van kon slaap nie. 

Mnr. Kaalvoet het darm al vooraf beplan dat ons in Devizes sal gaan slaap op die 26ste in die baie aangename Castle Hotel. Devizes is 'n heerlike dorpie om 'n dag in te spandeer. Daar is oor die 500 geskiedkundige geboue, met nou straatjies, skewe geboutjies en interesante klein winkeltjies. 

Die hotel was natuurlik dolleeg en ons het die eetkamer, en meer belangrik, die kagel, totaal en al vir onsself gehad. Die kos was heerlik, die bed groot en alles baie gesellig. Die volgende oggend het ons die dorp gaan verken. In 'n klein antieke winkel het daar heel koddig, 'n pragtige goue Spaniël op 'n ou stoel voor 'n brandende klip kaggel gesit. Ek is so spyt dat ek nie 'n foto daarvan kon neem nie.

Later die dag het ons in die pad geval en Wallis toe gery. Die son het geskyn en na kortstondige reën buie het die reënboë kleurvol verskyn. Ons het gemik vir die Pembrokeshire kus. Na 'n lekker dag van rondry het die son vroeg al begin sak en teen vyf uur was dit al stik donker en het baie donker wolke oorgetrek. Ons het ribs en chips in 'n local pub geëet en toe moes ons gaan staanplek soek vir die nag. In 'n hewige ysreën het ons 'n lekker parkeerplek gevind op 'n baie stil puntjie van die kus. Ons kon nie veel uitmaak nie, behalwe dat dit stikdonker en baie koud was. 

Agter in die van het ons gou gemaklik geraak tussen ons duvets en slaapsakke en die enigste versteuring was net na een die oggend toe 'n polisie vrou die deur oopgemaak het. Sy het hard aangekondig dat ons slaap, gesê ons moet lekker verder slaap en weer die deur hard toegemaak. Ons is nie seker hoekom sy daar was nie, maar ons het net eenvoudig omgedraai en verder geslaap.

Die volgende oggend was die perfekte wintersdag. Dit was bitter koud en my vingers het sommer gepyn terwyl ek daar rond gehardloop het om fotos te neem. Soos die son opgekom het, het die water verander van sagte pers na pienk en later blou. Dit was so koud dat ons gesukkel het om ons gasstofie te laat werk en dit het maar lank gevat om daai warm koppie koffie in die hande te kry. 

Ons het al langs die krans gaan stap om 'n klein watervalletjie te gaan kyk en toe is ons laat weer die strand op in die vroeë sonskyn. 

Later die dag het ons deurgery na St Davids om weer te gaan kyk na hul pragtige katedraal. Ek kan dit nogal aanbeveel om dit in die winter te gaan sien. Die parkering is vernuut, daar is omtrent geen ander mense nie en die skewe winterson verlig pragtig die gebrandskilderde glas. 

Ek was heel lus vir nog 'n aand in die van, net om nog 'n bietjie langer in Wallis te bly, maar ons moes maar terug kom om 'n nuwe kar te kom koop voor Mnr. Kaalvoet weer terug werk toe moes gaan. 

Soos die son gesak het, het ons by nog 'n mooi strand gaan stap. Oral was daar honde en mense wat die sonskyn kom geniet het. In die Somer wil ek weer kom, lyk my ek kan maar net nie wegbly van Wallis af nie.