Renosters en nog meer by Cotswolds Wildlife Park

Ek is nie altyd ten gunste van dieretuine en wildparke nie. Diere moet vry wees en hulle eie plek in die natuur hê om 'n normale lewe te lei. Maar die wereld werk nie altyd so nie en soms is 'n dieretuin 'n veilige hawe vir diere wat bedreig word asook 'n plek waar die volgende generasie kan leer om die natuur te waardeer. Cotswolds Wildlife Park is een van hierdie plekke. Die gronde is lieflik en jy voel die diere word met soveel liefde versorg. Hulle het spasie en lyk gelukkig en die blote feit dat hulle twee wit renosters kon teel, wys dat die diere gelukkig daar kan wees.

Ons het onlangs saam met vriende daar gaan rondloop en het 'n besondere lekker dag gehad. Ons het so lekker gekuier dat ons nie wou huistoe gaan nie en een van die laaste motors by die hekke uit was. My bene is nou nog lam! 

Die wit renosters was vir my die hoogte punt van ons dag. Ons was daar toe hulle stadig wakker geword het in die oggend en die kalfie aan sy Ma gedrink het. Later het ons gekyk hoe hulle gaan water drink en eet en hoe hulle teen die einde van die dag rustig raak en op hooi gaan slaap. Dit is verbasend hoe statig hulle is, hoe saggies hulle dinge doen. Die band tussen die kalfies en hul Mammas is ook so mooi. Ek kon sweerlik ure na hulle kyk. Altyd met die hartseer wete dat hulle so swaar kry in my geboorte land.

Die meerkatte was vreeslik vermaaklik. Een staan altyd op 'n hoe stomp as uitkyk en maak sulke klein geluidjies in sy keel. Hy vat sy werk ernstig op, al is daar niks wat hul hier bedreig nie. 'n Ander een is weer besig om 'n reuse gat te grawe - dit lyk of hy oppad is China toe. Later kry hulle kos en stry verwoed oor een wortel terwyl daar 'n hele hoop wortels is. In die laat middag son lê hulle rond soos ouens wat te veel gedrink het. Die prairie dogs is net so snaaks, hulle kan weer so stil sit met hulle armpies so koddig uitgesteek en lyk asof hulle opgestop is. Nie 'n wimper roer nie!

Daar is ook 'n paar hokke en huisies waar jy kan deurstap saam met luidiere (wat meeste mense heel mis gekyk het), vlermuise (wat meeste mense heel bly was om mis te kyk) en lemurs. Die lemurs is baie oulik en lekker slim - hulle daag heel onskuldig saam met jou by die agterdeur van die hok aan. Daar is 'n reptiel huis met krokodille en reusagtige slange. Daar is hokkies vol klein apies en uile en allerhande dinge. Daar is wolwe en leeus en kapibaras. Pikkewyne baljaar in 'n groot swembad wat so lekker lyk, jy wil saam swem. Daar is 'n platform waar jy van aangesig tot aangesig met 'n kameelperd kan staan. Daar is baba varkies en miniatuur donkies. Daar is eindeloos baie te sien en selfs 'n klein treintjie waarop jy kan ry wat jou reg rondom die park vat. 

Oral is daar lieflike tuine, egalige paadjies en groot groen grasperke. Mens word aangemoedig om 'n piekniek te bring en selfs jou hond. As daar nou een ding is wat meer pret is as om te kyk na meerkatte is dit om te kyk hoe Jack Russells kyk na meerkatte - kostelik! Ons het soveel pret gehad, ons kan nie wag om weer te gaan nie.

Net Vlugtig Vriende

Ek dink nie die Britse Somer was al ooit vir my so sleg soos hierdie jaar nie. My groente vrot van al die reën en ons kom net een of twee keer 'n week uit vir 'n stappie of 'n fietsry. Verlede week het dit weer so gereën en het ek hier binne op die rekenaar sit en werk toe ek skielik 'n beweging by die agterdeur sien. Toe ek die groot wit en swart voël gewaar, het ek gedog hy sou dadelik wegvlieg as ek beweeg, want die Magpies in ons area is maar sku. Die een het net daar bly sit en kyk vir my. 

Sopnat en jonk het ek hom nogal jammer gekry en gedink ek sal vir hom 'n stukkie wors opsny en uitsit. Hoe verbaas was ek nie, toe hy op my hand land en gulsig die kos wegsluk. En toe hy eers op my hand is, toe wil hy ook nie af nie. So het ons vlugtige vriendskap begin. 

Mnr. Kaalvoet kon nie glo wat ek hom vertel nie. Vir die volgende drie dae het ons baie tyd saam spandeer. As hy weet jy is buite, dan vlieg hy vinnig nader. Ek voer hom stukkies kaas, wors en gedroogte wurms. Van die wurms hou hy die meeste. As hy meer kos kry as wat hy kan eet, hou hy daarvan om dit weg te steek. Soms steek hy dit weg in my man se kraag of onder my arm en het selfs 'n grondboontjie agter Mnr. Kaalvoet se oor ingedruk. Ek maak vir hom dinge interessant deur sy kos soms binne, agter of onder dinge te sit. Hy is slim en werk vinnig uit hoe om daarby uit te kom. As jy aan iets werk, wil hy daarmee peuter, hy is baie nuuskierig en bang vir niks. 

Hy hou daarvan om op mens se kop te sit en as hy op jou skouer is, kan hy nie jou ore of hare uitlos nie. As hy jou 'n tydjie nie gesien het nie, kom land hy op jou voorarm en vryf dan ywerig sy kop op en af teen jou bo-arm terwyl hy sulke klein geluidjies maak. Saterdag, na 'n lang dag, het  hy selfs op my arm aan die slaap geraak.

Die mense in die buurt is mal oor hom en almal bederf hom vreeslik al is hy stout en vlieg by hulle vensters en oop deure in. My buurvrou is natuurlik die uitsondering. Sy is bitterlik  bang vir voëls en skreeu wild en hard na my as hy na haar toe kom sodat ek hom kan wegvat. Sy hou aan vir my sê ek moet hom in 'n krat sit en mense bel om hom weg te vat. Ek kan dit nie oor my hart kry nie en die RSPB het aangeraai dat ons dit nie moet doen nie. So karring die vrou heel Saterdag aan ons dat ons iets moet doen, dit kan nie so aangaan nie. Maar niemand anders blyk om veel van 'n probleem te hê nie en hy doen die rondtes by almal, ons het geen reg om iets aan hom te doen nie.

Sondag het die son 'n slag geskyn en kon ons ons fietse oplaai en 'n bietjie wegkom.  Laat middag kom ons tuis en is ons besig om die fietse af te laai toe die buurvrou haar deur oopmaak. Sy wou net laat weet, want sy het ons gewaarsku ons moet iets doen, iemand het hom nek omgedraai.