Perfekte Pekanneut Tert

Vrydag het 'n goeie vriendin, haar dogter en haar hond vir my kom kuier vir 'n lekker middag tee'tjie. Sy is oorsprongklik vanaf Texas en dus ook 'n bietjie ver van die huis af. Ons gesels altyd lekker saam oor alles wat ons mis - meestal ons ouers, die lekker weer en natuurlik al die lekker kos. Ek het dus onder andere besluit om haar te bederf met 'n lekker tuisgemaakte Pekanneut Tert - die mense van Texas is baie lief daarvoor. 

Die geheim van 'n lekker Pekanneut Tert is blykbaar dat jy hom so bietjie moet onderbak - die tert moet nog so effens wobble in die middel as jy hom uit die oond uit haal - dit sal wel stol soos dit afkoel. Bak hom tot hy hard is, dan sit jy met 'n taai tert - jy sal dit steeds kan eet en ek dink dit sal steeds lekker wees, maar nie soos dit hoort nie. 

Ek was heel trots op my eerste probeerslag en aangesien dit die goedkeuring van 'n egte Texan gekry het (en van haar dogter, haar hond en my man), deel ek graag die resep wat ek gevind het op D'oh!-I-Y. Ek het nou wel nie rerig my stroop presies afgemeet nie (want ek dink dit is basies onmoontlik om stroop te meet en dan nog al die stroop wat jy gemeet het weer uit jou maatkoppie te kry - so ek het sommer so lekker rofweg geskat) en ek het ook nie heeltemal so baie suiker gebruik nie (en van die witsuiker vir sagte bruinsuiker verruil), maar die 'bak feetjies' het op my geglimlag en gesorg dat alles tog goed uitgedraai het.

Amerikaanse Pekanneut Tert Resep

• Ongebakte broskorsdeeg (jou eie resep of gekoop) 
• 186 g pekanneut helftes 
• 113 g strooisuiker 
• 236 ml goue stroop 
• 60 ml ingedampte melk 
• 3 eiers, geklits 
• 10 ml (2 teelepels) vanielje 
• 11 g (3 eetlepels) meel 
• knippie sout 
• 56 g gesmelte botter 

Voer 'n tertbak met die deeg uit en laat dit solank rus terwyl jy die res van die resep aanmaak - moet nie die deeg vooraf bak nie. As jy nie jou eie deeg resep het nie, het ek hier 'n resep op my blog - Flukse Naweek - wat behoort te werk..of vat die maklike pad en gaan koop 'n goeie kwaliteit klaargemaakte rol deeg. Wat kan nou makliker wees?

Kap ongeveer 2/3 van die pekanneute, laat die res heel. Plaas al die pekanneute in die bodem van die tert - ek strooi eerste die gekaptes onder en plaas dan die heel neute bo-op. Volgende keer gaan ek sommer nog ekstra neute insit, want dit is net te lekker.

Meng die geklitste eiers met die suiker en gouestroop, en voeg dan al die oorblywende bestanddele by. Voeg die gesmelte botter laaste by. Meng tot eenvormig en gooi dan bo-oor die pekanneute. 

Plaas in die oond en bak teen 175C vir 50-60 minute. Ek het die tert hier teen 40 minute begin dophou en dit toe toegemaak met 'n stukkie foelie om te keer dat die neute en suiker nie te donker raak nie. Ek het nie my tert langer as 50 minute gebak nie, maar alles sal afhang van jou eie oond.

Ek kan dit werkliklik aanbeveel met 'n lekker koppie koffie of tee en dalk selfs 'n skeppie roomys as jy hom warm bedien. Geniet!

Vinnig Frankryk toe

Met manlief wat 'n onverwagste dag af het en die Britse weer wat nie wil saamspeel nie, het ons besluit om sommer vinnig vir die dag deur Frankryk toe te ry. Teen £30 retoer op die ferry van Dover na Calais (met 6 bottels rooiwyn verniet ingesluit), is dit sommer heel billik. 

Ons het sommer vroeg vertrek en lekker op die ferry piekniek gehou en uitgespan. Daar aangeland het ons die pad kuslangs afgery en eers by Cap Gris Nez (letterlik Grys Neus Kaap) aangegaan. Dit is die naaste punt aan Engeland, met Dover net oor die 34km weg oor die waters. Op 'n helder dag behoort mens die White Cliffs te kan sien - maar nie vandag nie.

Die hele kus in daardie omgewing is pragtig en het die lieflikste staproetes met verniet parkeer plek. Ek dink ons gaan nog sommer baie daar rondloop. Die mense op die voetpaadjies was almal so vriendelik en ons het 'n paar intersante goggas en gedoentes ook daar raak geloop. 

Verder af, het ons ook 'n draai gaan gooi by die pragtige ommuurde dorp van Montreuil-Sur-Mer. Ongelukkig was die winkeltjies vandag almal toe, maar dit sal beslis 'n heerlik dag uitstappie maak met sy mooi geplaveide straatjies en sjarmante Franse argitektuur. 

Oral het die lande groen en goud gestaan en ons het die plek plat gery in die paar ure wat ons daar deurgebring het.

Ongelukkig kan mens nie in 'n paar ure so veel gesien kry nie, maar met die goedkoop ferry pryse en die redelike afstand, glo ek ons sal nog baie oorpop vir 'n vinnige besoekie. Volgende keer vat ek vir my 'n koelsak saam en stop dit propvol heerlike Franse kase en koue vleis. 

South Downs Uitstappies

Met die slegte weer wat ons deesdae het, voel dit somtyds of mens net op die bank wil lê en niks wil doen nie, maar selfs as dit reën kan die South Downs jou van die bank af lok. 

'n Paar weke terug het ons 'n winderige maar mooi dag gehad en Old Winchester Hill gaan uitstap. Ten spyte van die naam is dit nie rerig so naby aan Winchester nie (11km weg). Die naaste dorp is Corhampton in Hampshire en dit is deel van die South Downs National Park. 

Die heuwel is byna 200m hoog en bied pragtige verrykende uitsigte oor die South Downs. Op die heuwel is daar nie net donsige heuwel skape nie, maar ook 'n fort wat dateer uit die ystertydperk sowel as bronstydperk uitgrawings. Ons het omtrent ons skoene deurgestap en heerlik in die flou sonnetjie sit en bak met 'n koppie tee na die tyd. Daar was so min mense en alhoewel nie ver van ons huis af nie het dit rerig die gevoel van 'weg kom' geskep.

Vandag het ons die ligte reën aangedurf en die Queen Elizabeth Country Park gaan besoek. Dit is verby die Devils Punch Bowl op die A3, net buite Petersfield geleë. As gevolg van die slegte weer het ons nie te lank gaan stap nie, en het slegs die 3km kort staproete aangepak, maar ons gaan beslis 'n plan maak om weer te gaan en 'n paar van die langer roetes aan te vat. 

Die woude is pragtig en vol lewe en dit is heerlik om net weg te kom en 'n bietjie vars lug in te kry. Vandag het ons maar ons tee en koek in die kar geniet, maar daar is baie mooi piekniek areas wat ons volgende keer gaan benut. Iets lekker om na uit te sien!  

Skorsies plant en nog meer..

Met ons besoek aan Suid-Afrika in Januarie het ek gesorg dat ek vir my hierdie jaar Skorsie saad terug bring. 

As kind het ek met alle mag meeste groente vermy (en is steeds nie so goed daarmee nie), maar ek het altyd kans gesien vir skorsies...seker omdat ek dit eet met botter en suiker. Hier by ons kry mens dit glad nie te koop nie. Ek het in die verlede so 'n ronde murgpampoentjie gevind, en alhoewel dit gelyk het soos 'n skorsie, was dit nie een nie. Die local Suid-Afrikaanse winkel het laas jaar ook 'n paar skorsies teen duurste verkoop, maar hulle het nie vir my so lekker gelyk nie en was werklik vreeslik duur.

Op 8 Maart het ek my potjies begin regkry en die eerste saadjies begin saai. Sover het ek Skorsies, Franse Boontjies, Mielies, Preie en Sprietuie gesaai. Dis nog gans te koud buite snags, so hulle almal woon knus op my voorste vensterbank waar hulle die middag sonnetjie kan geniet. 

Mens dink altyd aan die begin dit gaan weke vat vir jou saad om op te kom, of dat niks gaan ooit gebeur nie, en dan skielik is hulle daar. Ek dink die eerste ding wat ontluik het, was 'n piepklein sprietuitjie - ons het omtrent 'n vergrootglas nodig gehad om seker te wees daar was iets, maar teen 16 Maart was daar al beslis dinge aan die gebeur. My Skorsie se eertse blaartjies het ontpop - werklik, een oomblik is daar maar net so 'n bobbel in die grond en as jy weer kyk is daar twee perfekte blare. En as daai blare eers kom, dan gebeur dinge vinnig.

Teen 21 Maart het meeste van my saad al opgekom en begin dinge al mooi groei. Die boontjies veral het pragtig opgekom en ek hoop nou net nie die ruspes gaan hulle weer beetkry soos verlede jaar nie.

Nou is my boontjies en een skorsie al so groot, ek sal eintlik daaraan moet dink om hulle uit te plant, maar ek vertrou nog nie hierdie weer nie en wil nie hê hulle moet 'n knou vang nie. Plus, my beddings is nog nie reg vir hulle nie. Ek sal eers 'n bietjie nuwe kunsmis moet inwerk en 'n bietjie van die onkruid ontslae moet raak...plus al die oorskied beet wat nog daar groei sal ook seker eers moet uit en ek moet nog 'n plant met hulle ook maak. 

Wel, daar is beslis nog lekker baie werk om te doen, maar aangesien ek nou nie meer 'n voltydse werk het nie, het ek genoeg tyd op hande om daarmee aan te gaan - lekker tye!!