In Junie het ons die kar gepak en reguit deur Skotland toe gery. Dit het ons oor die 12ure geneem en ons het beurte gevat om die 1,000km te ry. Gelukkig was baie van die rit mooi en het ons lekker padkos gehad. Ons het 'n week lank in 'n huisie naby Loch Ness gebly, en elke dag van die oggend tot die aand rondgery (met 'n ernstige vol piekniek mandjie en 'n groot fles koffie of tee) om so veel as moontlik te sien.
Vooraf het ons Lonely Planet Scotland aangeskaf en ek sal dit werklik aanbeveel vir enige iemand wat Skotland wil aanpak. Meeste mense sal jou ook waarsku teen die Skotse Midges - hulle is soos miniatuur muskiete en sak gewoonlik op mense toe in 'n wolk en byt baie seer. Ek het vir ons Smidge gekoop om die gedoentes af te weer, maar gevind dat Avon se Skin so Soft die heel beste werk. Skin so Soft is nie werklik 'n insekweerder nie, maar werk so goed dat die Skotse bosbou bedryf die goed by die wavrag aanry vir hulle bosbouers. Ek het baie lig onder die insekte deurgeloop, maar manlief het baie swaar gekry en ek moes selfs 'n bosluis verwyder.
Dag 1 - 'n Stukkie van die Cairngorms
Op die eerste dag wou ons 'n bietjie van die Cairngorms sien en het vanaf Drumnadrochit na Spean Bridge en toe op na Aviemore gery. Ons het 'n paar afdraaie gevat en sommer baie gesien. Een van ons eerste stoppe was by Glen Roy, 'n Ystydperk landskap. Ons het ook die Well of Lecht en Dulcie Bridge verken. Al drie die plekke het ons sommer per toeval ontdek en daar was geen mense of ander toeriste om ons te versteur nie.
Dag 2 - Die Applecross Skiereiland - Wester Ross
Op ons tweede dag het ons Wester Ross (in die Noord-Wes Hooglande van Skotland) verken, met die Applecross Skiereiland as ons hoofbestemming. Daar is slegs twee paaie soontoe en die vistas padlangs is absoluut asemrowend. Op een punt het ons so 'n steil pas uitgeklim, dat dit glad gevoel het of ons in die wolke ingery het. In die verte, deur die mis, het ek herte sien wei en oral het mense cairns (klip stapels) gepak. Ons het so baie gestop, dit is 'n wonderwerk dat ons iewers uitgekom het. Ek was net dankbaar vir al die kos wat ons saamgery het, dit het ons werklik aan die gang gehou.
Oppad soontoe het ons ook deur die Five Sisters of Kintail gery. Dit is 'n pad wat ons goed leer ken het gedurende ons tydjie daar en elke keer wat ons daar deurgery het moes ons net stop omdat dit so mooi is.
Oral ry mens verby die mooiste lochs en berge. Aan die begin het ek moeite gedoen om die lochs en berge se name te leer ken, maar daar was net te veel. Skotland beslaan 'n derde van Brittanje se vasteland oppervlak. Dit bevat 80% van Brittanje se kuslyn en 90% van Brittanje se vars oppervlak water, maar slegs 10% van die Britse populasie. Dit gee vir mens 'n goeie idee van hoe wyd en uitgestrek en ongerep Skotland werklik is. Op sommige van die paaie het ons geen mense raakgeloop nie, slegs skape.
Dag 3 - Isle of Skye
Die Isle of Skye is soos 'n wonder wereld en ek kon nie glo dat so 'n klein eiland soveel skoonheid kon bevat nie. Die mense wat daar woon is werklik bevoorreg.
Die Mealt Waterval moet nie misgeloop word nie - dit val 300m oor steil hange in die see in. Ongelukkig is daar baie toeriste hier - die hele eiland is nogal bedrywig - en as ons meer tyd gehad het, sou ons graag 'n stap roete wou volg om die waterval beter te bekyk. Die kuslyn daar is baie indrukwekkend met die styl kranse en groen hange. Die see is soos 'n spieel en die vasteland 'n grys-blou waas aan die anderkant.
Verder op in die eiland het ons toevallig op 'n pad gery wat ons deur die Quiraing berge geneem het - dit is van die mooiste berge waardeur ek al gery het en ons het sommer daar gestop vir 'n lekker lang piekniek tussen die skape en kranse.
Ongelukkig was die Old Man of Storr toe onder die mis en moet ons dit maar 'n volgende keer gaan kyk - ek sal beslis nie omgee om 'n hele vakansie net op Skye te gaan bly nie.
Ons het oor die 1,000 fotos geneem en baie rond gery in die sewe dae wat ons daar was - ek skryf dus weer 'n volgende keer verder.
