Vier jaar later en die wêreld het wraggies 'n wilde draai gevat. Ek en Mnr. Kaalvoet het in 2019 ons eerste hondjie huistoe gebring. Die kersie op die koek, die pragtigste ou dingetjie, met die sagste ou hartjie en beste maniere. Alles was baie mooi op dreef en al wat ek wou hê was dat my ouers vir ons moet kom kuier om ons ou huisie te sien en haar te ontmoet.
Teen die middel van 2021 het Engeland met alle mag probeer terugkeer na normaal. Dit het gevoel asof iemand weer die 'play' knoppie gedruk het op die lewe. Ons tweede poedel het ons lewe ingewriemel met 'n lewenslus wat skrik vir niks. Mavis was van die begin af onstuitbaar, liefdevol en propvol energie. Skielik was die huis baie bedrywig en het die lewe nuwe energie gekry.
Covid het ons natuurlik nie vrygespring nie en het ons alby platgetrek aan die einde van 2021. Alhoewel ons oënskeinlik gesond geraak het, het dit wel my gesondheid 'n bietjie skade aangedoen. Die lewe gaan natuurlik aan en ons sien vreeslik uit na alles wat 2023 vir ons inhou. Ek beplan hope groente vir die tuin en ons het soos altyd, planne vir die huis, maar die beste van alles is dat my ouers weereens beplan om by ons te kom kuier. Nou is daar twee poedels om te ontmoet en baie meer om te sien rondom die huis en die spaarkamer gaan beslis beter ingerig wees. Daar moet nou net nie weer iets skeefloop nie en ons kan onder geen omstandighede nog 'n poedel gaan staan en koop nie, ons het net twee skote en daar is net soveel plek op die bank en in die bed.
